آیا بیزاری از غذا ژنتیکی است؟

فهرست مطالب:

آیا بیزاری از غذا ژنتیکی است؟
آیا بیزاری از غذا ژنتیکی است؟

تصویری: آیا بیزاری از غذا ژنتیکی است؟

تصویری: آیا بیزاری از غذا ژنتیکی است؟
تصویری: آیا GMO ها خوب هستند یا بد؟ مهندسی ژنتیک و غذای ما 2024, مارس
Anonim

تحقیقات قبلی نشان داده است که در واقع ژن‌های مرتبط با حساسیت مزه وجود دارد. مطالعاتی که بر روی غذاهای خاص انجام می شود.

آیا تنفر از خیار ژنتیکی است؟

کوک دارای chockas با فنیل تیوکاربامید (PTC) و ژنی به نام TAS2R38 است که PTC را تقویت می کند. این ماده ارگانیک یا اصلاً مزه ای ندارد (در مورد بیشتر موارد همینطور است) یا بسته به ترکیب ژنتیکی فرد طعم تلخی دارد، یا اینکه مقصر مادر و بابا است.

آیا ژنتیک بر جوانه های چشایی تأثیر می گذارد؟

یک مطالعه اخیر دوقلو نشان داد که ژنتیک عامل حدود یک سوم تغییرات در درک طعم شیرینقند و شیرین کننده های کم کالری است. محققان انواع ژنی خاصی را در گیرنده هایی که شیرینی را تشخیص می دهند شناسایی کرده اند: TAS1R2 و TAS1R3. همچنین تنوع زیادی در تشخیص تلخی وجود دارد.

آیا سلیقه ارثی است یا آموخته شده؟

چون ژنتیکی است، بنابراین طعم بر اساسبر اساس ترکیب آلل، یا "به مزه یا عدم مزه" به ارث می رسد. توانایی در اینجا برجسته شده است. توانایی چشیدن PTC یک الگوی غالب وراثت را نشان می دهد. یک کپی از یک آلل مزه (T) توانایی چشیدن PTC را نشان می دهد.

آیا ژن های شما بر آنچه می خورید تأثیر می گذارد؟

تیم دریافتند که ژن های خاصی واقعاً به طور قابل توجهی بر ترجیحات غذایی و رفتارهای غذایی افراد تأثیر می گذارند. به عنوان مثال، مصرف سبزیجات و فیبر تحت تأثیر یک ژن مرتبط با چاقی و مصرف زیاد شکلات با انواع خاصی از ژن گیرنده اکسی توسین مرتبط بود.

توصیه شده: